برای پاسخ به چنین سوالی اشاره به چهار مختصه اندیشه امام خمینی(ره) ضرورت دارد:
1- یکی از مهمترین مختصات مهم اندیشه سیاسی حضرت امام(ره) نهادسازی است. به این معنا که هیچ یک از امور مردم نباید بر زمین بماند و از سوی دیگر قاعده مند نباشد.
2- دولت باید فقط متصدی اموری باشد که انجام آن امور از مردم ساخته نیست.
3- مشارکت مردم و نهادهای خصوصی در امر اداره کشور باید به طور جدی به رسمیت شناخته شود.
4- رشد و توسعه کشور و کاهش فقر و رسیدگی به وضع محرومان محتاج زمان است که باید دولت و نخبگان به آن شتاب بیشتر دهند اما افراد محروم و مستضعف را نمی توان معطل رشد و توسعه نمود، زیرا نیازهای برخی اقشار نیازهای فوری است.
برآیند این چهار مختصه ایجاب می کند که تشکیلاتی مانند جهادسازندگی، بنیاد مسکن انقلاب اسلامی، بنیاد مستضعفان و کمیته امداد شکل بگیرد. حتی یکی از علل تشکیل بسیج را نیز باید در برآیند موارد فوق دید. بداهت دارد که اگر چهار مختصه فوق به خوبی تشریح شود آنگاه می توان دریافت که نهادسازی های مردمی که نه دولتی باشند و شامل مقررات دست و پا گیر قوانین جاری نشوند و نه بی قاعده و ضابطه باشند، باعث می شود که حل مشکلات آنی و روزمره بعضی اقشار در گرو رشد آتی کشور نادیده گرفته نشود. اما مهمترین موضوع اینکه امام خمینی(ره) قائل به سیاست اخلاقی هستند. یکی از مصادیق اخلاقی کردن سیاست این است که در کمک فوری به اقشار ضعیف و نیازمندانی که نیازهای فوری دارند نباید شخصیت کسی در کمک گرفتن مستقیم از افراد متمول خرد شود. زیرا بالاخره رو انداختن به افراد متمول برای رفع نیازهای فوری عزت نفس را خدشه دار می سازد و لازم است برای هر مشکل اجتماعی، نهادی که مردم بتوانند در آن خدماتی عرضه کنند، تاسیس شود تا مددجو، با افراد حقیقی طرف نباشد، بلکه به تشکیلاتی مراجعه کند که متعلق به خود می داند.

. انتهای پیام /*